De eerste weken

Hey makamba's! Hier even een berichtje over de afgelopen weken dat ik hier nu ben. Ik was van plan om vanaf dag 1 te beschrijven wat ik hier doe, niet gebeurd natuurlijk. Nu na 3 weken moet ik er toch echt even aan geloven.

28 juni vloog ik naar Hato, Curaçao. Na uitgezwaaid te zijn door mam, Erik, Marijn en Jamie begon mijn reis alleen.Voor de douane was mijn koffer nog even te zwaar en moest ik bagage eruit halen. Niet zo prettig natuurlijk, maar na een handdoek en een paar gympen was hij prima op gewicht.

Na een behoorlijke tijd in de drukte te hebben gestaan bij de bagage ruimtes en douane liep ik snel door naar de gate. Toen ging alles heel snel, voor ik het wist steeg ik op en zat ik voor krap 11 uurtjes in het vliegtuig. Niks te klagen natuurlijk! Filmpje, boekje, lekker eten en drinken, alleen het reisgezelschap was wat minder, 2 chinezen die alleen hun eigen taal leken te spreken. Na de vlucht werd ik opgewacht door Kevin, die mij naar het huis bracht. Daar aangekomen zat Marlyse mij op te wachten, super lief natuurlijk! Samen zijn we gelijk even eten en drinken gaan halen bij de ... jawel Appie. haha ik schrok ervan, maar het kan hier. Daarna doorgereden naar Zanzibar, elke zaterdag happy hour van 5 tot 6. Helemaal top natuurlijk, een klein paradijsje was het daar. Na de eerste dagen een beetje wennen aan de tropische temperaturen hier en het huisje, het land en de mensen, ben ik op zoek gegaan naar werk. Het WK hadden wij gekeken bij Cabana Beach, dit veranderd dan in 'Playa Oranje'. Omdat ik de sfeer en het team hier top vond, ben ik hier gelijk even langs gegaan om te vragen of zij nog personeel zochten. Ik kreeg een email-adres en een naam, hier heb ik gelijk op gesolliciteerd en twee dagen later mocht ik op gesprek komen. Toen gelijk aangenomen, en de vrijdag daarop mocht ik beginnen. Eerste dagen heb ik vooral in de avond gewerkt, van 16 tot 01 uur. Omdat het WK nog volop gaande was, en iedereen dan moet werken, ben ik ook gelijk in de topdrukte begonnen. We begonnen vaak om 15 uur. Ik was met de WK's 'biermeisje'. Ik liep in m''n playa oranje shirtje langs de mensen met buckets Heineken en Amstel Bright. Na de wedstrijd werd het restaurant weer opgezet en liepen wij diner. Hierna wordt Cabana op de woensdag avond omgetoverd tot Cabana night en gaan de voetjes van de vloer tot half 2. Hierna nog opruimen en natuurlijk nazitten met collega's en borrels. Al met al rond een uur of 04.00 uur klaar.. Superleuk, maar wel helemaal kapot. Gelukkig is het team echt top en trek ik ook veel met hun op. Zo zien mijn werkdagen er hier een beetje uit. Volgende week mag ik overdag op het strand beginnen.

In de drie dagen dat ik vrij ben ga ik naar feestjes, zoeken we mooie strandjes op en snorkelen we veel. Supermooie onderwater wereld heeft Curaçao. De vissen zwemmen heel dichtbij.

Samen met Esther en Ivo heb ik duikles genomen. Toen zijn we naar Kokomo beach gegaan om daar te gaan duiken. We kregen les van Kim, zij zat met Ivo en Esther in het vliegtuig, Esther heb ik leren kennen hier in huis, omdat zij een vriendinnetje van een huisgenoot van mij is. Vandaar de Combi Esther, Ivo, Kim en Lisa...
Haha dat duiken was wel leuk. Het duurde alleen even voordat ik met m'n 58 kilo onder water zonk. Met een duikflesje op, maar niet genoeg loot op me pak, bleef ik drijven aan de oppervlakte. Duikinstructeur lag helemaal dubbel natuurlijk, gelijk wat meer loot op me rug gekregen en daar zonk ik naar beneden. We gingen niet heel diep, 5 meter. Maar evengoed superveel gezien! Zekers voor herhaling vatbaar!!

Omdat de combi Esther, Ivo & Lisa goed klikte zijn we samen nog naar Klein Curaçao gegaan. heenweg was een drama, maar wij hadden drama omgezet in slappe lach. Meters hoge golven en een kapitein die het stuur met zijn voeten bestuurde, kotsende mensen en keiharde muziek. Al met al best grappig. Gelukkig kwamen we daarna aan op het onbewoonde eiland... Supermooi daar! Helder blauwe zee, heerlijke BBQ, leuke mensen, snorkelen, rondjes gelopen op het eiland. Top dag!

Nog het meest geniet ik van de auto momentjes, muziekje aan, raampje open en lekker touren over het eiland heen. In de eerste week heb ik gelijk een auto kunnen regelen. Zonder auto ben je helemaal niks op dit eiland, je kunt simpelweg geen kant op.Eerste dagen zonder auto, reed ik met het openbaar vervoer. Voor 3 gulden rijden deze busjes je het hele eiland over. As je wilt wordt je voor een gulden extra exact voor de deur afgezet waar je wilt. Je moet dus wel zeer op tijd weggaan als je ergens 'op tijd' moet komen...
Aan het rijden hier was ik snel gewend, je moet je alleen wel aan een paar regeltjes houden. Blijf altijd rustig ( zelf als het groene stoplicht alweer op rood springt omdat je staat te wachten op je voorganger die in gesprek is met de buurman), veel mensen rijden hier met drank op (ze hebben hier geen acoholtester) als je drinkt vragen ze gewoon of je wat op hebt. Als je goed toneel kan spelen zeg je dan dus gewoon nee. Als dat niet zo is, moet je over een streepje heenlopen. Toch soms een klein beetje uitkijken dus! Zelfde geld voor de criminaliteit hier, waar ik in de eerste dagen meteen mee te maken had. S'avonds schoten van geweren ( niet op konijnen, maar bepaalde Antillianen onder elkaar), auto voor ons huis gejat en iemand die probeerde de fiets van mijn huisgenootje te jatten. Auto is gelukkig terug gevonden en dader ook gepakt. Raampje van de auto stond alleen open, niet zo handig van mijn huisgenoot. Voorderest moet ik hier heel goed op me spullen letten, ook in huis. Maar dit geld niet alleen op Curaçao en gebeurd overal. Toch is dit een eiland en voelt het anders aan, het is één groot dorp. De mensen van de schietpartij op Hato zijn tevens ook nog niet opgepakt. Welkom op Curaçao! :) zou mijn huisgenootje zeggen... Eerste dagen voelde ik me niet veilig, nu weet ik hoe ik ermee om moet gaan.

Liefs, een dikke kus, kusjes, knuffels en whatever voor iedereen die dit leest. Ik zal er een paar foto's opzetten voor de mensen die mij niet volgen op Facebook!

Ayó!